بررسي عددي رفتار لرزه اي اتصال خمشي فولادي تير I شكل با مقطع كاهش يافته سوراخ دريل (DFC) به ستون بال پهن

يكي از خرابي هاي مهم سازه هاي فولادي در زلزله نورتريج سال 1994 رفتار ترد اتصالات تير به ستون در سيستم قاب خمشي بوده است. ير اين اساس جهت رفع ايرادات اتصالات قديمي و افزايش شكل پذيري اتصالات، پيشنهادهاي فراواني ارائه شده اند. در اين راستا، يكي از روش هاي بهبود اتصالات قاب خمشي، روش تضعيف كردن ناحيه اي از تير مي باشد. لذا در اين پژوهش به منظور بررسي نوعي از اتصالات قاب خمشي ويژه كه سعي در برآورده كردن شرايط لرزه اي ويژه را دارد، پرداخته مي شود. اين اتصال خمشي با مقطع كاهش يافته در بال تير به صورت سوراخ دريل (DFC) باعث انتقال مفصل پلاستيك در درون تير شده و با اتصال از پيش تاييد شده (RBS) با استفاده از نرم افزار ABAQUS مقايسه مي شود. همچنين در اين پژوهش تاثير چيدمان سوراخ هاي دريل، تعداد رديف و قطر سوراخ هاي دريل مورد بررسي قرار مي گيرد تا يك الگوي مناسب جهت استفاده از اين نوع اتصال بدست آيد. نتايج نشان مي دهد كه چيدمان سوراخ ها با سه رديف با قطر نابرابر و به ترتيب از قطركوچك به بزرگ و همچنين مناسب ترين قطر در محدوده مي باشد كه بهترين توزيع كرنش پلاستيك در درون تير و مناسب ترين ظرفيت خمشي را دارد و بهترين الگو براي سيستم قاب خمشي ويژه را فراهم مي كنند.