ارائه چارچوبي به‌منظور اولويت‌بندي آسيب‌پذيري‌ها در ساختار‌هاي حياتي شهر هوشمند

گسترش روزافزون فناوري اطلاعات و ارتباطات در زير‌ساخت شهرها باعث افزايش علاقه به شهر‌هاي هوشمند شده‌است. هدف اصلي يك شهر هوشمند، بالا بردن كيفيت و سرعت در ارائه خدمات به شهروندان و بهبود كيفيت زندگي افراد است. ساختار‌هاي حياتي همچون كارخانه‌ها يكي از مهمترين بخش‌هاي يك شهر هوشمند محسوب مي‌شوند. امروزه افزايش تركيب فناوري اطلاعات با بخش‌هاي صنعتي به منظور افزايش قابليت‌ها و بالا‌بردن سرعت در ارائه خدمات، باعث افزايش آسيب‌پذيري‌ها در نرم‌افزارهاي صنعتي شده‌است، زيرا براي اين سيستم‌ها الزامات امنيتي مناسبي در نظر گرفته نشده‌است. كمبود منابع و امكانات به منظور رفع نواقص امنيتي، باعث اهميت موضوع اولويت‌بندي مي‌شود. اگر چه اولويت‌بندي‌هايي در حوزه فناوري اطلاعات وجود دارد اما به علت تفاوت ابعاد امنيتي در اين دو حوزه نمي‌توان از اين موارد در ساختار سيستم‌هاي حياتي بهره‌برد. بدين منظور، در اين مقاله يك چارچوب به منظور اولويت‌بندي ضعف‌هاي امنيتي در زير ساخت‌هاي صنعتي ارائه شده‌است. چارچوب ارائه‌شده با شخصي‌سازي چارچوب عمومي سيستم رتبه‌دهي ضعف‌هاي متداول (CWSS)، آسيب‌پذيري‌هاي پرتكرار و مهم در حوزه ساختار‌هاي حياتي را ارائه مي‌دهد. عملكرد چارچوب ارائه شده علاوه بر تاييد توسط تعدادي از متخصصين حوزه كنترل صنعتي، امنيت سايبري و مهندسي نرم‌افزار، با استفاده از آزمون‌ سنجش معيار دسترس‌پذيري نيز به اثبات رسيده‌است.