تاثير خشكسالي بر سطح آب زير زميني و پوشش گياهي در محدوده استحفاظي باغات شهر شيراز

خشكسالي يكي از پديدههاي طبيعي است كه به بارش كمتر از معمول اطلاق شده و در پژوهش حاضر از شاخص بارش استاندارد شده (SPI) به منظور تعيين شدت، مدت و فراواني خشكساليهاي اخير در ايستگاه سينوپتيك شيراز استفاده شد و نتايج به دست آمده بيانگر افزايش شدت، دوام و فراواني خشكساليها و تمايل سالهاي نرمال به خشكي مي باشد. سپس مقدار بارندگي ماهانه در ايستگاه هواشناسي شيراز با ميانگين تراز آب زيرزميني در دشت شيراز طي سالهاي 1396-1372 ملاحظه گرديد كه بارندگي ماهانه در ايستگاه مزبور حدود 1 ماه بعد بر ميانگين تراز ماهانه آب زيرزميني اثر گذاشته كه نشان دهنده تاثير بارندگي با تاخير بر روي سطح آب زير زميني مي باشد در نهايت به مطالعه انواع گونه هاي موجود گياهي در منطقه پرداخته شد . پوشش گياهان در اين بخش به دو دسته مثمر و غير مثمر تقسيم ميشوند و بايد بر اساس ميزان رشد وساير فاكتورها آب رساني مناسب براي هر دسته در نظر گرفته شود و از روش SWOT اهميت هر نوع گياهي بررسي شد در نهايت نتايج مطالعه با فرض حفظ وضعيت موجود توسعه ، حاكي از سير نزولي حجم آبخوان با توجه به خشكسالي و اثر مستقيم آن بر منابع و مصارف بخصوص پوشش گياهي محدوده مطالعاتي است.