بررسي عوامل تاثير گذار بر فساد اداري در سازمانهاي دولتي

فساد به عنوان يك نوع نگرش به صورت بالقوه و بالفعل از دوران‌هاي گذشته در ميان جوامع بشري وجود داشته و در طول تاريخ به روش‌هاي گوناگوني با آن مبارزه شده است. در فرهنگ وبستر فساد به معناي خرابي، تباهي در اشيا شامل پوسيدگي بر اثر تجزيه كه همراه با گنديدگي خود را نشان مي‌دهد و براي ديگران آثار مشمئز كننده است تعريف شده است. فساد يكي از مهم ترين موانع نيل به پيشرفت و توسعه در جوامع و كشورهاي مختلف است. بنابراين آشنايي با پديده فساد و همچنين پيامدهاي منفي فساد از جنبه هاي مختلف سياسي، اداري و اجتماعي و اقتصادي مي تواند در بررسي راهكارهاي مبارزه با آن راهگشا باشد. هدف مطالعه حاضر بررسي عوامل تاثير گذار بر فساد اداري در سازمانهاي دولتي بود. در اين مطالعه به تعاريف، چشم اندازي كلي از مفهوم فساد و پيامدهاي آن از جنبه هاي مختلف پرداخته شد. فساد داراي پيامدهايي از قبيل اتلاف منابع ملي، تضعيف انگيزه ها، جلوگيري از رشد رقابت، افزايش هزينه معاملات، فقر، بهداشت ضعيف، اميد به زندگي پايين، توزيع نابرابر درآمد و ثروت، استفاده نامناسب از منابع داخلي و خارجي و نبود امكان اصلاحات نهادي است. با عنايت به پيامدها و عواقب گسترده سياسي، اجتماعي و اقتصادي فساد در جامعه، اتخاذ راهكارهاي كارآمد و اثربخش به منظور مبارزه با فساد و پيشگيري از گسترش آن پيشنهاد مي شود.