بررسي رابطه بدبيني و كرختي سازماني بر از خودبيگانگي كاركنان (مطالعه موردي: سازمان مالياتي استان كهگيلويه و بويراحمد)

هدف پ‍‍‍‍‍‍‍‍ژوهش حاضر بررسي رابطه بدبيني و كرختي سازماني بر از خودبيگانگي كاركنان (مطالعه موردي: سازمان مالياتي استان كهگيلويه و بويراحمد) مي باشد. پژوهش حاضر به روش توصيفي پيمايشي از نوع همبستگي و از منظر هدف كاربردي است. جامعه آماري شامل كاركنان سازمان مالياتي استان كهگيلويه و بويراحمد كه بالغ بر 400 نفر مي باشند. وبا استفاده از فرمول كوكران حجم نمونه تحقيق 196 نفر انتخاب شد. براي سنجش مفاهيم اساسي پژوهش، به ترتيب پرسشنامه بدبيني سازماني كاكلان (2009)، پرسشنامه كرختي سازماني اسچميت و همكاران (2017)، پرسشنامه استاندارد ازخودبيگانگي بردبار (1391) به كار برده شد. پايايي پرسشنامه به روش آلفاي كرونباخ براي سه پرسشنامه برابر 93/0 محاسبه گرديد و روايي آزمون نيز از روش اعتبار محتوا تاييد شد. براي تجزيه و تحليل داده هاي تحقيق از نرم افزار SPSS21 استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان داد بين مولفه هاي بدبيني سازماني (بدبيني عاطفي، بدبيني شناختي و بدبيني رفتاري) بر ازخودبيگانگي كاركنان سازمان مالياتي استان كهگيلويه و بويراحمد رابطه معنا‌داري وجود دارد؛ و هم چنين بين مولفه هاي كرختي سازماني (تنبلي فكري، سياست گرايي، عملكرد كوتاه مدت) بر از خودبيگانگي كاركنان سازمان مالياتي استان كهگيلويه و بويراحمد رابطه معنا‌داري وجود دارد.