ارزيابي نقش سبك رهبري و فرهنگ سازماني در شكل گيري سكوت سازماني

سكوت سازمان را خودداري كاركنان از بيان ارزيابي هاي رفتاري، شناختي و اثر بخش در مورد موقعيت هاي سازمان تعريف ميكنند. سكوت توسط بسياري از ويژگي هاي سازماني تحت تأثير قرار مي‌گيرد كه شامل فرايندهاي تصميم گيري، فرايندهاي مديريت فرهنگ و ادراكات كاركنان از عوامل مؤثر برسكوت است.از عوامل موثر در پيدايش سكوت سازماني مي توان به متغييرهاي محيطي و سازماني و تعدادي متغييرهاي فردي اشاره كرد. حاكميت سكوت سازماني در سازمان موجب عدم مشاركت كاركنان در تصميم گيري ها مي باشد، دو عاملي كه از نظر سازمان داراي حائز اهميت مي باشد و بر ايجاد سكوت سازماني نقش به سزايي دارد و بدان توجه ويژه اي شده سبك رهبري و فرهنگ سازماني است. سازمان ها بر آن هستند تا با شناسايي تاثيرات آنها، تصميمات لازم را براي دفع سكوت سازماني و تغيير آنها به عوامل مثبت سازماني موجب بهبود عملكرد سازمان گردند. هدف اين پژوهش ارزيابي نقش سبك رهبري و فرهنگ سازماني در شكل گيري سكوت سازماني است. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته مي باشد كه دربين 120نفر از كاركنان و كارشناسان شركت ملي مناطق نفت خيز جنوب كه به صورت تصادفي انتخاب شده است توزيع گرديد. تحيليل آزمون پس از تحليل دموگرافيك، با آزمون اسپرمن انجام پذيرفته است. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه سبك رهبري و فرهنگ سازماني در شكل گيري سكوت سازماني تاثير گذار است و رابطه بين سبك رهبري و فرهنگ سازماني با انواع مختلف سكوت سازماني ( تدافعي، ديگر خواهي و سكوت مطيع تاييد شد. در پايان پيشنهادات بر اساس نتايج به دست آمده تدوين شد.