مطالعه تأثير مولفه هاي استراتژيك بازاريابي و قابليت هاي تعاملي بر عملكرد سازمان هاي خصوصي در شهر همدان

موفقيت يك سازمان وابسته به توسعه قابليت ها و ارتباطي است كه براي سازمان منحصربه فرد است و در ميان مدت تا بلندمدت حفظ مي گردند. پژوهش حاضر به دنبال مطالعه تأثير مولفه هاي استراتژيك بازاريابي و قابليت هاي تعاملي بر عملكرد سازمان هاي خصوصي در شهر همدان است. پژوهش حاضر از نظر هدف پژوهش، كاربردي مي باشد و برحسب روش توصيفي از نوع همبستگي و پيمايشي مي باشد. مدل ارائه شده در سازمان هاي خصوصي شهر همدان و با جامعه آماري متشكل از مديران مشغول فعاليت مي باشند با نمونه اي به حجم 112 نفر كه به تصادف انتخاب گرديده اند، مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفته است. روايي پرسشنامه مذكور توسط اساتيد و خبرگان مورد تأييد قرار گرفته و ضريب آلفاي كرونباخ براي كل پرسشنامه 953/0 بوده است. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل اطلاعات نشان مي دهد كه رابطه بين قابليت هاي بازاريابي و عملكرد مثبت و معنادار است همچنين رابطه مشتري گرايي، رقيب گرايي، گرايش به داخل/ هزينه، نوآوري گرايي، سرمايه انساني، سرمايه رابطه اي، سرمايه سازماني و سرمايه اطلاعاتي با قابليت هاي بازاريابي مثبت و معنادار است. اما نتايج آزمون مدل نشان مي دهد كه مدل پيشنهادي از برازش مناسبي برخوردار نيست به همين دليل با استفاده از روش هاي آماري مدل هايي كه از برازش مناسبي برخوردارند، استخراج گرديده اند. همچنين نتايج نشان مي دهد كه آشفتگي بازار، شدت رقابت و عدم تمركز با ابعاد استراتژي گرايي بانك ها در ارتباطند و در اين ميان تنها آشفتگي بازار بر گرايش به داخل/ هزينه اثر ندارد.