موزه كودك عاملي موثر در خلاقيت دانش آموزان مقطع ابتدايي شهر خوي

امروزه كودكان به واسطه زندگي در شهرهاي بزرگ با تكنولوژي پيشرفته، نياز به محيطي دارند تا تمام حواس پنجگانه آنها را درگير كند. بدين منظور، كاربري موزه كودك مدنظر است. آموزش در موزه به عنوان فضاي آموزشي- فرهنگي از قرن بيستم مطرح است تا تمام گروه ها بتوانند بهره گيرند. بنابراين، موزه ها از مفهوم محل نمايش آثار، به مكان پرورش استعدادها و تجربه عملي علوم بديع كه ذهن انسان را به چالش بكشد، تبديل مي-گردد. ضرورت موزه كودك به نقش مكمل مدارس، اهميت آموزش و نياز روز افزون جامعه به كودكان براي پيشرفت و استقلال است. كودك نقش اصلي شكل دهنده كالبد فضاي موزه است. هدف، ارتقاء خلاقيت كودكان به واسطه اين محيط است. روش تحقيق، بصورت كمي، توصيفي، تحليلي و همبستگي، پيرامون مباني تحقيق، در قالب پرسشنامه خلاقيت تورنس برنامه ريزي گرديده است. محدوده تحقيق منحصر به شهر خوي است و پرسشنامه طبق جامعه آماري، شامل دانش آموزان پيش دبستان و دبستان شهر خوي و نمونه بصورت تصادفي از ميان دانش آموزان مقطع ابتدايي شهر، از منظر مربيان، بررسي مي گردد. طبق يافته ها، فراهم سازي اين فرصت نيازمند شناسايي مولفه هاي مرتبط از ميان پژوهش هايي است كه با اين نگاه به موضوع پرداخته اند. طبق نتايج پرسشنامه، درصد بالايي از كودكان علي رغم برخورداري از قوه خلاقيت، به علت عدم پرورش و آموزش اصولي در يادگيري، از خلاقيت كم و متوسطي برخوردارند. در حال حاضر كشور ما با كمبود اين فضاها روبرو است. بايستي اين خلاء با ايجاد محيطي پويا و ايده آل براي برقراري ارتباط با كودكان، شناخت و پاسخ به نيازهايشان كه بتوانند از يادگيري لذت برند، پرشود.