بررسي تاثير ابعاد حياط مركزي بر مصرف انرژي در ساختمان هاي مسكوني (نمونه موردي: بررسي ساختمان مسكوني در شهر كرمانشاه)

يكي از بزرگترين معضلات امروزه بشر كه با آن دست به گربيان مي باشد، تغييرات اقليمي، توليد گازهاي گلخانه اي و مصرف بي رويه انرژي است. يكي از راهكارهاي كاهش مصرف انرژي و توليد گازهاي گلخانه اي استفاده از سامانه هاي ايستا مي باشد كه در گذشته نيز در معماري كشور از آن بهره برده مي شده است. اين سيستم ها با استفاده از ظرفيت هاي بومي و اقليمي منطقه مورد نظر موجبات آسايش حرارتي ساكنان را برآورده و مصرف انرژي را كاهش مي داده است. اين پژوهش به بررسي حياط مركزي و ابعاد مناسب آن در جهت كاهش مصرف انرژي براي ساختمان مسكوني در شهر كرمانشاه مي پردازد، به همين منظور ساختمان مسكوني با ابعاد 25*15 طراحي شده و محاسبات مصرف انرژي و سايه اندازي آن توسط نرم افزارهاي مربوطه بررسي شده است، روش تحقيق مورد استفاده توصيفي – تحليلي و شبيه سازي مي باشد و اطلاعات مورد نياز جهت طراحي از سايت هاي اينترنتي و منابع كتابخانه اي تهيه شده است. پس از طراحي ساختمان در نرم افزار ديزاين بيلدر با ايجاد حياط مركزي در ميانه بنا با ابعاد متفاوت تلاش شد كه بهترين ابعاد براي بناي مذكور يافته شود، بنابراين سه بعد طول، عرض و ارتفاع حياط مركزي مورد تحليل قرار گرفتند، يافته ها نشان دادند كه حياط مركزي با ابعاد 15*9*3 متر بهترين نتيجه را حاصل مي نمايد به طوري كه كمترين مصرف انرژي در اين ابعاد براي ساختمان رخ مي دهد.