كاربرد سامانه ايستا(انرژي غيرفعال خورشيدي) در طراحي مجتمع هاي مسكوني

بنا به گزارش سازمان انرژي هاي نو در ايران، بيش از 30 درصد منابع مختلف انرژي كشور در ساختمان ها مصرف مي شود.با توجه به اين كه نه تنها منابع نفتي از سرمايه هاي ارزشمند كشور مي باشند بلكه مصرف غير بهينه آنها سبب زيان هاي جبران ناپذير و آلودگي محيط زيست نيز مي شود، صاحب نظران و كارشناسان به دنبال منابعي هستند كه به تدريج جايگزين سوخت هاي فسيلي شوند. يكي از منابع پاك و لايزال انرژي خورشيدي است، كه در بخش گرمايش و سرمايش ساختمان مي تواند باعث صرفه جويي قابل توجهي گردد. انسان ها هزار سال است از انرژي خورشيدي به صورت هاي مختلف استفاده مي كنند. اما آن چه مطرح است تبديل اين انرژي به ساير انرژي هاي متداول و مورد نياز بشر است. يكي از الگوهاي پايداري در معماري استفاده از انرژي هاي طبيعي و مصرف حداقل انرژي فسيلي و همزيستي با شرايط طبيعي و اقليمي است كه طراحي ساختمان خورشيدي گامي در جهت رسيدن به آن مي باشد (اسدي و همكاران، 1388). بر همين اساس هدف از اين پژوهش، بررسي نحوه طراحي مسكن به منظور كاهش استفاده از انرژي هاي تجديد ناپذير و آلودگي هاي ناشي از آن ها و به كار گيري انرژي خورشيدي به عنوان يك انرژي نو مي باشد. روش انجام اين مطالعه به صورت كيفي با مطالعه منابع نظري و تجارب داخلي و خارجي مي باشد. با شناخت اين رويكرد و زمينه هاي مربوط به آن پيشنهاداتي در جهت بكارگيري اي انرژي درمجتمع هاي مسكوني ارائه مي گردد.