بازخوانش سير تكامل پل در سه دوره معماري صفوي

امروزه پل ها واسط هاي شهري اي هستند كه كاركرد عمده آن ها حمل و نقل افراد، كالا و وسايل نقليه است. در حاليكه پل ها بعنوان عناصر مهم ارتباطي و كاركردي و بصري شهرها نشانه هايي از معماري زمان خود، وضعيت اجتماعي و اقتدار حكومتي آن دوران هستند. بنابراين پژوهش حاضر باهدف گونه شناسي سه پل دوران صفوي در شهر اصفهان به دنبال شناخت تاثيرات بازه هاي زماني مختلف و سير تحول ساخت پل در دوران صفوي مي باشد. بررسي ها نشان مي دهد كه گرچه پل ها داراي طراحي هاي متنوع هستند ولي در همه آنها كاركردهاي ارتباطي، اجتماعي، فضايي مشابهي در جريان بوده و مي باشد.. پل هاي تاريخي در ايران علاوه بر كاركردي كه در وهله اول متصور مي گردد صوري زميني از نگرش و روح زمان خود هستند. در اين پژوهش به روش توصيفي تحليلي سعي در بازشناسي سير تحول آن در ادوار حكومت صفويه شده است. در نهايت با بررسي كاركرد، كالبد و سازه اي سه پل اين نتيجه منتج شده است كه پل خواجو ميتواند تكامل يافته تجربيات گوناگون پل سازي آن دوران باشد.