اثربخشي طرحواره درماني بر احساس شرم نوجوانان تحت پوشش بهزيستي شهرستان ساري

هدف: امروزه بررسي وضعيت سلامت جسم و روان نوجوانان علي الخصوص آنهايي كه در شرايط خاصي همچون بهزيستي به سر مي برند از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشد. هدف اصلي اين پژوهش اثربخشي طرحواره درماني بر شرم نوجوانان تحت پوشش بهزيستي شهرستان ساري مي باشد. روش‌شناسي پژوهش: تحقيق حاضر از لحاظ نوع، كاربردي و روش آن نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه گواه است. جامعه ي آماري شامل نوجوانان زير 24 سال و تحت پوشش بهزيستي شهرستان ساري به تعداد 10 نفر است. با توجه به روش نمونه گيري تمام شمار، همه ي 10 نفر در نظر گرفته مي شود. در پژوهش حاضر گردآوري اطلاعات به روش كتابخانه اي و ميداني با كمك پرسشنامه هاي طرحواره درماني با 75 سوال و 15 زيرمقياس و پايايي 94 درصد، پرسشنامه ي احساس شرم با 8 سوال با دو زير مقياس و پايايي 71 درصد مي باشد. تجزيه و تحليل داد ها در دو قالب توصيفي و استنباطي با نرم افزار SPSS نسخه ي 25 انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد آموزش هاي مبتني بر طرحواره درماني باعث تغيير در سطح احساس شرم نوجوانان شده است. با توجه به نتايج حاصل از تحليل كوواريانس، اين مطالعه نشان داد آموزش طرحواره درماني مي تواند باعث كاهش ميزان شرم آنان شود. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه حاكي از تاثير طرحواره هاي درماني براي كاهش احساس شرم در اين نوجوانان در ساري بوده است. پيشنهاد مي شود تا با برگزاري جلسات آموزش ارتباط عاطفي سبب كاهش مشكلات روحي در نوجوانان تحت پوشش بهزيستي فراهم گردد.