اثربخشي طرحواره درماني بررضايت زناشويي، تعهدعاطفي و تنظيم هيجان

هدف پژوهش حاضر،اثربخشي طرحواره درماني بر رضايت زناشويي،تعهدعاطفي و تنظيم هيجان بود. روش پژوهش حاضرنيمه تجربي و بارويكردپيش و پس آزمون بوده است و جامعه آماري آن را 30 زوج درشرف طلاق مراجعه كننده به مراكزمشاوره درشهرستان رشت به روش تصادفي دردسترس انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات ازروش ميداني و ابزارپرسشنامه(پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ توسط اولسون تدوين شده درسال 1998؛پرسشنامه تعهدعاطفي آلن و مايردرسال 1984و پرسشنامه تنظيم هيجان گراس و جان درسال 2003)استفاده گرديدوپروتكل طرحواره درماني يانگ و همكاران كه شامل 7 جلسه 90دقيقه اي بود،براي گروه آزمايش پياده سازي گرديد.يافته هانشان دادطرحواره درماني بررضايت زناشويي،تعهد عاطفي و تنظيم هيجاني تاثيردارد(05/0 p )و مي توان نتيجه گرفت طرحواره ها،نقش عمده اي درشيوه ي تفكر، عواطف، رفتار و نحوه ي برقراري رابطه باديگران؛خصوصا دررابطه باهمسر ايفا مي كنند.