نقش واسطه اي هوش تعاملي در ارتباط راهبردهاي شناختي و فراشناختي با يادگيري مبتني بر حل مسئله دانش آموزان متوسطه دوم نورآباد ممسني

هدف از اين مطالعه، بررسي نقش واسطه اي هوش تعاملي در ارتباط راهبردهاي شناختي و فراشناختي با يادگيري مبتني بر حل مسئله دانش آموزان متوسطه دوم نورآباد ممسني بود. پژوهش حاضر، به لحاظ هدف، كاربردي و از حيث روش انجام آن، در زمره ‌پژوهش‌هاي پيمايشي بود. همچنين اين پژوهش از آن جهت كه به بررسي داده‌هاي مرتبط با برهه‌اي از زمان پرداخته، از نوع پژوهش‌هاي مقطعي و يك تحقيق توصيفي بوده، كه از روش همبستگي استفاده شد. جامعه آماري مورد نظر در اين مطالعه كليه دانش آموزان متوسطه دوم نورآباد ممسني (460 نفر) و با توجه به جدول مورگان، 210 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. روش نمونه گيري، تصادفي طبقه اي بود. گردآوري اطلاعات آماري از سه پرسشنامه استاندارد راهبردهاي يادگيري (كرمي، 1381)، هوش تعاملي (سيلورا و همكاران، 2001) و حل مسئله (هپنر و پترسن، 1982) استفاده شد. روايي محتوايي هر سه پرسشنامه توسط صاحب نظران تأييد گرديد است و پايايي آن پس از اجراي آزمايشي بين 30 نفر از جامعه آماري به وسيله محاسبه آلفاي كرونباخ براي سه پرسشنامه به ترتيب 968/0، 91/0 و 902/0 تعيين گرديد. از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير براي آزمون فرضيات پژوهش استفاده شد. نتايج آزمون همبستگي پيرسون در اين مطالعه نشان داد كه بين هوش تعاملي، راهبردهاي شناختي و فراشناختي و يادگيري مبتني بر حل مسئله رابطه مثبت و معناداري وجود داشته است. همچنين، نتايج آزمون تحليل مسير نشان داد كه هوش تعاملي در رابطه بين راهبردهاي شناختي و فراشناختي با يادگيري مبتني بر حل مسئله، نقش واسطه اي دارد.