اثربخشي واقعيت درماني بر اضطراب دانشجويان

هدف اصلي پژوهش تعيين اثربخشي واقعيت درماني بر اضطراب دانشجويان بوده است. روش پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش دانشجويان شهر كرج در نيمه دوم سال 1398 تشكيل دادند. ابزار گرداوري اطلاعات در اين پژوهش پرسشنامه اضطراب بك بود. نمونه پژوهشي به صورت روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند و پس از اجراي پرسشنامه متغير وابسته 30 نفر به طور تصادفي در دو گروه 15 نفر آزمايش و 15 نفركنترل قرار گرفتند. سپس آزمودني هاي گروه آزمايش به مدت 10 جلسه 90 دقيقه اي مداخله صورت گرفت ولي گروه كنترل مداخله اي دريافت نكرد. پس از اتمام جلسات، از هر دو گروه پس آزمون مورد سنجش مجدد قرار گرفتند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از روش تحليل كوواريانس صورت گرفت. يافته ها نشان داد كه اضطراب دانشجويان بعد از دوره آزمايشي كاهش پيدا كرده است. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه واقعيت درماني بر اضطراب دانشجويان تاثير دارد.