بررسي رابطه بين خودافشاسازي در شبكه هاي مجازي و احساس تنهايي و ارتباط اجتماعي در بين جوانان

هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين خود افشاسازي و احساس تنهايي و كنجكاوي در شبكه هاي اجتماعي در بين جوانان 18 تا 35 سال است. اين پژوهش با روش توصيفي از نوع همبستگي انجام شده جامعه آماري آن را دختران و پسران 18 تا 35 سال شهر تهران در سال 1398 تشكيل دادند و به همين منظور 96 نفر از جامعه آماري را مردان و 85 نفر از آن ها را زناني تشكيل مي دهند كه با شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار اين پژوهش شامل پرسشنامه ارتباط اجتماعي و خودافشاسازي، پرسشنامه احساس تنهايي، پرسشنامه شبكه هاي اجتماعي بود.تجزيه و تحليل داده هاي اين پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي انجام شد كه در بخش آمار توصيفي مشخصه هاي آماري مانند فراواني، ميانگين و انحراف معيار و در بخش آمار استنباطي از آزمون T مستقل استفاده شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه بين سه مولفه ي خودافشاسازي و ارتباط اجتماعي و احساس تنهايي ربطه مثبت و معناداري وجود دارد و بين خودافشاسازي مردان و زنان و همچنين خودافشاسازي متاهلين و مجرد ها تفاوت معناداري وجود ندارد.