بررسي رابطه‌ي بين شادكامي و رضايت زناشويي در بين دانشجويان بانوان متاهل دانشگاه پيام نور مشهد مقدس

موضوع و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه شادكامي و رضايت زناشويي در بانوان بود. روش تحقيق‌: روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش را بانوان دانشجوي متاهل دانشگاه پيام نور مشهد در سال ۱399 - ۱۳۹8 تشكيل داده بود. در اين پژوهش از روش نمونه گيري تصادفي استفاده شد. ابزار جمع آوري داده ها مقياس آزمون شادكامي آكسفورد و شاخص رضايت زناشويي انريچ بود كه در مجموع تعداد افرادي كه در اين پژوهش شركت كردند 40 نفر بود. براي بررسي رابطه پژوهش حاضر از رگرسيون تك متغيري استفاده شد. جهت تحليل آماري نيز از نرم افزار اس.پي.اس.اس نسخه ۲۶ استفاده گرديد. دستاوردها: با توجه به مقدار ضريب رگرسيوني 1.330 با مقدار t (4.277) در سطح (۰.۰۰1p ) كه معني دار مي باشد؛ فرضيه مورد تاييد قرار گرفته است. بر اين اساس مي توان گفت بين ميزان شادكامي و رضايت زناشويي رابطه مستقيم وجود دارد.