بررسي پيش بيني آمادگي به اعتياد براساس حمايت اجتماعي ادراك شده و بلوغ عاطفي با ميانجي گري حل مساله اجتماعي زندانيان شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسي پيش بيني آمادگي به اعتياد براساس حمايت اجتماعي ادراك شده و بلوغ عاطفي با ميانجي گري حل مساله اجتماعي زندانيان شهراصفهان انجام شد كه اين پژوهش از نوع پيمايشي–توصيفي از نوع طرح همبستگي و تحليل مسير مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه زندانيان استان اصفهان در سال 1400-1399 مي باشد كه از بين آنها با روش نمونه گيري در دسترس و تعداد 150نفر به صورت در دسترس انتخاب شد روش گرد آوري مطالب از روش كتاب خانه اي و ميداني صورت مي گيرد كه روش كتابخانه اي با استفاده از منابع معتبر كتاب ، مقالات، پايان نامه هاي مرتبط با موضوع و روش ميداني با استفاده از پرسشنامه گرايش به اعتياد(aps-41)، پرسشنامه حمايت اجتماعي ادراك شده راضي(1386) ، پرسشنامه بلوغ عاطفي ياشوير سينك و بهارگاوا (EMS) و پرسشنامه حل مسئله هپنر PSI در نمونه مورد نظر توزيع گرديد و براساس نرم آفزار آماري spss مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت نتايج اين پژوهش نشان داد پيش بيني آمادگي به اعتياد براساس حمايت اجتماعي ادراك شده و بلوغ عاطفي با ميانجي گري حل مساله اجتماعي زندانيان شهراصفهان رابطه معناداري وجود دارد.