بررسي رابطه ميان خودسودمندي كاركنان با بروز رفتار شهروندي سازماني در شهرداري اصفهان

اثر افزايش بهره وري و خودشكوفايي كارمندان در بهبود عملكرد سازمان ها بر كسي پوشيده نيست. افزايش اعتماد به نفس در پرسنل سازمان ها و ايجاد زمينه هايي كه باعث بالا رفتن اعتماد به نفس و خدمات دهي مناسب تر آنها شود نه تنها باعث افزايش رضايت مندي ارباب رجوع مي شود بلكه از عوامل ارتقاء كلي نيروهاي تحت امر هر سازمان است. رفتارهاي شهروندي سازماني به عنوان رفتارهاي اختياري و آگاهانه كاركنان تاثير بسزايي بر عملكرد فردي و سازماني دارد و كاركنان را در وضعيتي قرار مي دهد كه داوطلبانه وظايف اي فراتر از نقش و شرح شغل خود انجام دهند. در اين ميان خود سودمندي كاركنان، اعتماد و اعتقاد كاركنان به توانمندي ها و استعداد هاي خود، نقش بسزايي در تشويق و توسعه رفتار شهروندي سازماني دارد. در مقاله حاضر همبستگي خود سودمندي كاركنان با بروز رفتارهاي شهروندي سازماني و همبستگي خود سودمندي كاركنان با ابعاد رفتار شهروندي سازماني در ميان كاركنان شهرداري اصفهان بررسي شده است. داده هاي مورد نياز براي اين تحقيق به صورت نمونه گيري تصادفي به تعداد ۱۲۰ نفر از كاركنان شهرداري اصفهان و در قالب پرسشنامه جمع آوري شده است. براي سنجش رفتار شهروندي از پرسشنامه پودساكف و همكارانش و براي سنجش خود سودمندي سازماني از پرسشنامه اي استفاده شده است كه بر اساس مطالعات بندورا در ارتباط با نظريه اجتماعي شناختي، طراحي گرديده است. اين تحقيق از نوع كاربردي با ماهيت پيمايشي است و داده ها در قالب محاسبه ضريب همبستگي و آزمون معناداري (T يك طرفه) تجزيه و تحليل شده است. نتايج به دست آمده حاكي از رابطه مستقيم ميان خود سودمندي كاركنان و بروز رفتارهاي شهروندي و همچنين ارتباط مستقيم ميان خود سودمندي با نوع‌دوستي و فضيلت مدني؛ عدم ارتباط مستقيم با تواضع و فروتني، روحيه جوانمردي و وجدان كاري مي باشد.