بررسي اثربخشي مداخله رفتار درماني شناختي مثبت نگر بر پرخاشگري در كاركنان شاغل حوزه برق و الكترونيك

مقدمه: مداخله رفتار درماني شناختي مثبت نگر يكي از مداخله هاي درماني جديد است كه تلفيقي از رفتاردرماني شناختي و روانشناسي مثبت نگر است، كه اثربخشي آن بر روي برخي از سازمانها تاييد شده است.هدف : هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي مداخله رفتار درماني شناختي مثبت نگر بر پرخاشگري كاركنان شاغل در حوزه برق و الكترونيك بود.روش: پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي كاركنان شركت سهند ارتباط و آينده پژوهان آپادانا است كه در سال 1399 در اين شركتها شاغل بودند. نمونه پژوهش شامل كليه 10 نفر كاركنان شركت سهند ارتباط بعنوان گروه آزمايش وكليه 10 نفر كاركنان شركت آينده پژوهان آپادانا بعنوان گروه كنترل بود.ابزارهاي سنجش مداخله رفتار درماني شناختي مثبت نگرو پرسشنامه پرخاشگري باس و پري بود. پس ازاجراي پرسشنامه ها براي هر دو گروه آزمايش و كنترل، مداخله رفتار درماني شناختي مثبت نگر در12 جلسه 90 دقيقه اي براي گروه آزمايش اجرا شد در حالي كه گروه كنترل مداخله اي دريافت نكرد.به منطورجمع آوري داده هاي پس آزمون مجددا پرسشنامه ها براي هر دو گروه اجرا شد و به منطور تحليل داده ها از روش كوواريانس چند متغيره و نرم افزارSPSS 26 استفاده شد.يافته ها : نتايج تحليل كوواريانس نشان داد متغير وابسته پرخاشگري در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل تفاوت معناداري داشته و مداخله رفتار درماني شناختي مثبت نگر باعث كاهش پرخاشگري در بين كاركنان شاغل حوزه برق و الكترونيك شده است.نتيجه گيري: با توجه به يافته ها ميتوان گفت مداخله رفتار درماني شناختي مثبت نگر بركاهش پرخاشگري كاركنان شركت ها موثر است . بنابراين مي تواند روش مناسبي جهت كاهش پرخاشگري در بين كاركنان شركتها باشد.