مدلسازي عددي تاثير تداخل جريان بر مشخصات پرش هيدروليكي در پايين دست سرريز اوجي با استفاده از Flow-3D

به منظور كاهش خسارات ناشي از انرژي آب در سرعت هاي فوق بحراني پايين دست سريزها، عموماً لازم است از سازه هاي خاصي بـه نـام مستهلك كننده انـرژي كه در پايين دست اين سرريز ها ساخته ميشوند استفاده نمود. از جملـه اين سـازه هـا ميتوان حوضچه هاي آرامش از نوع جهش آبي را نام برد كه سازه هايي هيدروليكي هستند، كه در پايين دست سازه هـاي كنتـرل جريان نظير سرريزها و شوت ها احـداث مي شـوند. طول حوضچه تابعي از طول پرش و نيز عمق ثانويه ي پرش مي باشد لذا به منظور كاهش طول حوضچه ي آرامش بايستي طـول پـرش هيدروليكي و نيز عمق ثانويه پـرش را كـاهش داد. در اين مطالعـه بـه منظـور كـاهش طـول پـرش هيدروليكي و نيز كاهش عمق مزدوج پرش از تركيب جت هاي آبي از مدل عددي Flow-3D استفاده شد كه تركيبي از جريان عبوري از روي سرريز اوجي با استاندارد USBR و جريان خروجي از شكاف تخليه كننده تحتاني در بدنه سد مي باشـد. در اين آزمايش جت آب خروجي از شكاف ايجاد شده در بدنه ي سد با ارتفاع P/H=0.25 (كه P ارتفاع بدنه سد و H ارتفاع قرار گيري تخليه كننده تحتاني نسبت به كف كانال مي باشد) در نسبت هاي متفاوتي از دبي مورد بررسي قرار گرفت و تأثير هر يك بـر روي ميزان كـاهش طول و عمق مزدوج پرش بررسي شد. نتايج حاصل نشان داد به طور ميانگين با عبور 28 درصد دبي از شكاف، به طور متوسط حدود ۵۰ درصد طول پرش را كاهش ميدهد.