امكان سنجي اجراي برنامه درسي تلفيقي در آموزش ابتدايي (مطالعه موردي: دروس مطالعات اجتماعي و قرآن پايه سوم ابتدايي ناحيه يك شهر يزد)

هدف از اين مقاله، بررسي امكان سنجي اجراي برنامه درسي تلفيقي در دو درس مطالعات اجتماعي و قرآن در پايه سوم آموزش ابتدايي، از منظر معلمان ابتدايي شهر يزد مي باشد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش هاي كاربردي بوده كه براي اجراي آن از روش توصيفي پيمايشي استفاده شده است. به منظور جمع آوري داده ها از مقياس محقق ساخته اي كه به اين منظور طراحي شد، استفاده گرديد. روايي پرسش نامه مذكور از طريق نظرات متخصصان و كارشناسان(استاتيد)، بررسي و پايايي آن نيز از طريق ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه و ميزان آن، 80/0، برآورد شده است. جامعه ي آماري پژوهش، مشتمل بر 200 نفر از معلمان پايه سوم مقطع ابتدايي ناحيه يك شهر يزد و 30 نفر از مديران اين مدارس ابتدايي كه در سال تحصيلي400-99 مشغول به خدمت بودند. با استفاده از جدول نمونه گيري گرجسي مورگان تعداد 140 نفر از اين جامعه(شامل 120 معلم و 20 مدير)، به عنوان نمونه ي آماري پژوهش برآورد گرديد كه از طريق روش نمونه گيري خوشه اي( و البته تا حدودي در دسترس) انتخاب شدند. تجزيه و تحليل داده ها در سطح آمار استنباطي با آزمون هاي t تك نمونه اي، t گروه هاي مستقل انجام پذيرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه در مورد تمام مؤلفه هاي امكان سنجي(دانش، نگرش، مهارت و امكانات) نظر معلمين و مديران وضعيتي بالاتر از حد متوسط(قابل قبول) براي اجراي تلفيقي دو درس مطالعات اجتماعي و قرآن بود و به جز مولفه نگرش در ساير مؤلفه ها تفاوتي بين نظر مديران و معلمان و زنان و مردان مشاهده نشد.