مقايسه سازگاري زناشويي ، تحمل پريشاني ، دشواري تنظيم هيجاني در والدين كودكان عادي ، معلول ذهني و معلول جسمي در شهرستان ارسنجان

ناتوانی و معلولیت حقیقتی انكار ناپذیر می باشد واثرات تولد یك كودك معلول می توان بسیار عمیق باشد به نحویكه یكایك افراد خانواده خصوصا" زن و شوهر به نوعی دچار بحرانهای ناشی از وجود معلول كودك می شوند و روابط رو به سردی میگذارد. هذدف این پژوهش بررسی مقایسه سازگاری زناشویی،دشواری تنظیم هیجانی، تحمل پریشانی در والدین كودكان عادی،معلول ذهنی و معلول جسمی در شهرستان ارسنجان می باشد.روشكار: 60 نفر از والدین دانش آموزان 7 تا 12 ساله (عادی، معلولذهنی، معلول جسمی) به صورت نمونه گیری در دسترس انتخابشدند كه سن آنان بین 27 تا 36 سال بود. میزان سازگاری زناشوییآنها با كمك پرسشنامه گراهام بی اسپینز، میزان تحمل پریشانی ودشواری در تنظیم هیجانی آن ها به كمك مقیاس های تحملپریشانی سیمونز و گاهر و دشواری در تنظیم هیجانی گراتز ورویمرسنجیده شد. داده ها با كمك نرم افزار spss 20 طبقه بندی و با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغییری و آزمون توكیمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: خانواده های كودكانعادی از سطح سازگار زناشویی و تحمل پریشانی بالاتری نسبت بهوالدین كودكان معلول ذهنی و جسمی برخوردارند. همچنین والدینكودكان عادی دشواری كمتری در تنظیم هیجانی در برخورد بامشكلات نسبت به دو گروه دیگر دارند.نتیجه گیری: وجود كودك معلول در خانواده با مشكلات سازگاریزناشویی والدین، اختلال در تنظیم هیجانی و تحمل پریشانی پایینرابطه دارد.