تاثيرنقش هويت محله اي و دلبستگي به محله مسكوني بر ميزان نابهنجاري هاي اجتماعي در شهر اهواز

امروزه رشد فردگرایی، كاهش روابط چهره به چهره و در مجموع كاهش همبستگی اجتماعی در درون شهرهای بزرگ،مسئله ی به نام بیهویتی و شكل گیری نابهنجاری های اجتماعی در سطح جامعه شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل هویت بخش به محلات شهری ،سعی در تقویت همبستگی افراد در درون محلات را دارد تا ساكنان بتواند آآسیب های اجتماعی در سطح محله خود را كاهش دهند.برای ررسیدن به اهداف تحقیق ،از نظریه های جامعه شناختی (پروشانسكی،ایرلف،دوركیم،كارسادا و جانویتز)استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق، شامل كلیه شهروندان 81 سال و بالاتر شهر اهواز میباشد از میان جامعه آماری این تحقیق ، 400نفر از شهروندان از طریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند.ا بزار جمع آوری داده ها پرسشنامه می باشد. یافته ها با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .مهمترین نتایج حاصل از آزمون فرضیه های تحقیق، نشان داد كه رابطه معناداری بین متغیرهای مستقل (هویت محله ای، دلبستگی) و متغیر وابسته (میزان نابهنجاری های اجتماعی وجود دارد. یافته ها نشان می دهد: كه اگر هویت محله ای در محله افزایش یابد می تواند زمینه ای برای نظارت غیر رسمی افراد در محله به وجود آورد كه این خود مانع بروز رفتار نابهنجار در سطح محلهخواهد شد.