تجزيه و تحليل عوامل جغرافياي سياسي و ژئوپليتيكي استان سيستان و بلوچستان با استفاده از مدل SWOT

بین یك كشور و مناطق تشكیل دهنده آن رابطه دوسویه و متقابلی برقرار است. به این معنا كه در عین حال كه یك كشور از مناطق مختلفی تشكیل می شود، مجموع آن مناطق هستند كه به یك كشور موجودیت و هویت می بخشند. در حالت معمول، مناطق مختلف یك كشور باید از یك همگنی نسبی برخوردار باشند كه البته این همگنی می تواند در زمینه های مختلف، متفاوت باشد. از منظر جغرافیای سیاسی، كشورهای پیشرفته تر شامل مناطق همگن تر خصوصا از لحاظ سطح توسعه می باشند و آنجایی كه تفاوت میان مناطق از سطح معینی تجاوز كند، معمولا با تنش و حتی بحران مواجه خواهیم بود. این بحران اگر دارای شدت زیاد یا مدت زمان طولانی باشد، ممكن است حتی به تجزیه یك كشور بینجامد. استان سیستان و بلوچستان، یكی از ۳۱ استان ایران است كه با وجود قابلیت های بالا و حساسیت های انسانی و محیطی تابحال آنطور كه باید و شاید مورد توجه مسئولین ذیربط قرار نگرفته است. در مقاله حاضر، در قالب مدل SWOT تلاش شده تا ضمن شناخت نقاط چهارگانه قوت، ضعف، فرصت و تهدید این استان، تحت نگاهی سیستمی، استراتژی هایی جهت به حداكثر رساندن نقاط مثبت و به حداقل رساندن نقاط منفی استان ارائه گردد. مقاله نتیجه می گیرد كه سیستان و بلوچستان همچون تیغی دوروست كه قوت یا ضعف بودن آن در نتیجه چگونگی توجه و برخورد با آن حاصل می شود. در صورت توجه و برنامه ریزی كافی این استان می تواند به نقطه قوت و استراتژیكی برای كشور تبدیل شده، در غیر اینصورت تبدیل به نقطه ضعف و دستمایه ای برای اختلافات داخلی و تبلیغات خارجی به زیان كشور خواهد بود.