پيش بيني افسردگي مادران داراي كودك مبتلا به اختلال يادگيري بر اساس راهبردهاي مقابله اي آن ها

هدف: هدف از اجراي اين تحقيق پيش بيني افسردگي مادران داراي كودك مبتلا به اختلال يادگيري بر اساس راهبردهاي مقابله اي آن ها بود. روش پژوهش: روش اين پژوهش همبستگي، و جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه مادران داراي كودك داراي اختلالات يادگيري بودند كه در ماه‌هاي بهمن و اسفند و تير سال 1399 به مراكز اختلالات يادگيري شهرستان شيراز مراجعه نموده بودند. نمونه مورد مطالعه اين پژوهش را 280 مادر داراي اختلالات يادگيري (تعداد نمونه با توجه به تعداد مؤلفه‌هاي پرسشنامه ها كه در اينجا تعداد مؤلفه‌ها 18 مؤلفه است) تشكيل ميدهند كه به صورت در دسترس از ميان كليه مادران با اختلالات مراجعه كننده به مراكز اختلالات يادگيري شهر شيراز با رعايت پروتكل هاي بهداشتي انتخاب شدند. ابزار سنجش: ابزار سنجش شامل پرسشنامه افسردگي بك به نقل از عسگري و صفرزاده (1392)، و پرسشنامه راهبردهاي مقابله اي لازاروس و فولكمن (1984) بود. يافته ها: يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه راهبردهاي مقابله اي مسئله مدار به طور منفي و معناداري افسردگي مادران داراي كودك مبتلا به اختلال يادگيري را پيش بيني مي كنند. نتايج ديگر نشان داد كه راهبردهاي مقابله اي هيجان مدار به طور مثبت و معناداري افسردگي مادران داراي كودك مبتلا به اختلال يادگيري را پيش بيني مي كنند.