نقش واسطه‌اي مكانيسم‌هاي دفاعي برطرحواره‌هاي ناسازگار اوليه و تاب‌آوري در زنان سرپرست خانوار مراجعه كننده به مؤسسه‌ي دوستداران حقوق كودك شهرستان تبريز

هدف پژوهش حاضر، نقش واسطه‌اي مكانيسم‌هاي دفاعي بررابطه بين طرحواره‌هاي ناسازگار اوليه و تاب‌آوري در زنان سرپرست خانوار مراجعه كننده به مؤسسه‌ي دوستداران حقوق كودك شهرستان تبريزمي‌باشد. روش پژوهش از نوع همبستگي مي‌باشد. جامعه مورد مطالعه، 610 نفر از زنان سرپرست خانوار شهرستان تبريز و روستاهاي حومه مي باشند. نمونه مورد نظر در پژوهش حاضر شامل 117 نفر از جامعه آماري مي‌باشد كه به صورت در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري اطلاعات، از ابزارهاي پرسشنامه‌ي سبك‌هاي دفاعي (DSQ)‌ (1993)، پرسشنامه طرحواره يانگ (فرم كوتاه) (1988) و مقياس تاب‌آوري كانر و ديويدسون (CD-RISC) (2003) استفاده شد و براي تجزيه و تحليل داده‌ها از همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه مكانيسم‌هاي دفاعي با تاب‌آوري در زنان سرپرست خانوار رابطه معناداري دارند (05/0=α)، مكانيسم‌هاي دفاعي با طرحواره‌هاي ناسازگار اوليه رابطه معناداري دارند (05/0=α)، دارند و مكانيسم‌هاي دفاعي، طرحواره‌هاي ناسازگار اوليه و تاب‌آوري را پيش‌بيني مي‌كنند.