استفاده از داده ها و اطلاعات هواشناسي درمديريت بحران (بخش كشاورزي)

انسانها از آغاز آفرينش و سكني در كره خاكي همه ساله خسارات زيادي را در اثر مخاطرات طبيعي (جوي و اقليمي) متحمل مي شوند.ايران به دليل دارا بودن آب و هوايي متغيير ايران و شرايط ويژه طبيعي در معرض خطرات با منشاء طبيعي قرار دارد و از كشورهاي بلاخيز محسوب مي شود. مخاطرات اقليمي بطور مستقيم بخش كشاورزي را تحت تاثير قرار داده است. كشاورزي ذاتا به شرايط محيطي حساس است و يكي از آسيب پذيرترين بخشها در برابر مخاطرات اقليمي است. در مواقع بروز اين بلايا ، شناسايي محيط طبيعي كه شرايط آب و هوايي جزء اصلي آن است لازم و غير قابل انكار است .بلاياي طبيعي بعنوان پديده هاي اجتناب ناپذير بوده و همواره جوامع انساني و فرآيندهاي توسعه انساني را مورد تهديد قرار مي دهند. در حدود 90 درصد از بلاياي طبيعي در جهان داراي عوامل جوي هستند (31 بليه از 43 بليه). بنابراين علم هواشناسي در پيش بيني سوانح از جايگاه ويژه اي برخوردار است. در سال هاي اخير با مطرح شدن مديريت بحران و كاهش آثار بلاياي طبيعي نقش هواشناسي و اهميت آن به وضوح مشخص شده است. بطور كلي هواشناسي در انجام فعاليت هاي توسعه پايدار، اقتصادي، اجتماعي، زير بنايي و... نقش بسزايي دارد. پيش بيني هواشناسي مي تواند نقش موثري در فرآيند كنترل وضعيت هاي بحراني ايفا نمايد.پيش بيني شرايط بحران زا در سطوح مختلف يك كشور، سبب افزايش آمادگي كشور در برابر شرايط بحراني شده و از شدت آسيب هاي محتمل خواهد كاست. بنابراين يكي از ابزارهاي مهم مديريت بحران پيش آگاهي و آمادگي از قبل است . در واقع مهمترين ابزار مديريت بحران ، شناخت خطرات و بلايا و ريسك وقوع آن است. لذا با پيش بيني هاي صحيح، زمان و مكان و وسعت منطقه اي را كه درمعرض خطرات است، شناسايي گردد و سپس براي جبران آن تمهيدات لازم در نظر گرفته شود. احتمال و ريسك بلايا در طول سال و در برخي مكانها تغيير مي كند. اطلاع از احتمال و ريسك مهم است چرا كه در تصميم گيري مديران براي مقابله با بلايا مفيد مي باشد.در اين تحقيق به نقش داده ها و اطلاعات هواشناسي در مديريت بحران هاي آب و هوايي كه تاثير در بخش كشاورزي داشته، پرداخته و نقش هواشناسي در مديريت بحران (آمادگي پيش از بحران) در راستاي كاهش آسيب پذيري در اين بخش، عنوان مي كند.