مطالعه و ارزيابي توسعه شهر اروميه بر اساس پهنه بندي روانگرايي خاك با استفاده از سيستم اطلاعات مكاني و سنجش از راه دور

با توجه به روند افزايش جمعيت و سير صعودي ساخت سازه ­هاي مسكوني و اداري سنگين در مناطق مختلف، همچنين بـه دليل بروز خسارات جاني و مالي زياد ناشي از رخداد زلزله در مناطق با خاك هاي روانگرا، مقاوم ­سازي خاك­ هاي روانگرا در برابر اين پديده از اهميت خاصي برخوردار است. هدف از اين تحقيق پهنه ­بندي خطر روانگرايي با استفاده از سيستم سنجش از راه دور در شهر اروميه مي ­باشد. در اين تحقيق از عكس ­هاي هوايي سال 1335 و تصاوير ماهواره­ اي لندست سال 1384 و1401 جهت تحليل توسعه شهري و از داده هاي آزمايشگاهي شاخص نفوذ استاندارد (SPT)، حد رواني (LL) و شاخص خميري (Pi)جهت تحليل خطر روانگرايي استفاده گرديد. پهنه­ بندي اين شاخص­ها با استفاده از نرم افزار ArcGISبا معرفي موقعيت نقاط نمونه­ ها و به روش درون­ يابي Kriging انجام گرديد. نتايج حاصل نشان مي­ دهد با توجه به اين كه توسعه شهر اروميه در قسمت شمال­ غربي، غرب و جنوب غربي بيشتر مي باشد خطر پذيري روانگرايي نيز به نسبت ساير قسمت ها بصورت نسبي كمتر بوده، قسمت ­هاي شرق و شمالي شهر اروميه بيشتر از ساير مناطق خطر پذير هستند؛ به عبارت ديگر مناطق شرقي و شمالي شهر اروميه در هنگام بروز خطرات طبيعي مانند زلزله در معرض آسيب بيشتري هستند كه توسعه شهري در اين قسمت به نسبت كمتر بوده و اين اصل در توسعه شهر اروميه تا حدود قابل قبولي رعايت شده است لذا نيازمند توجه بيشتر به اصول ساخت و ساز و مقاوم سازي خاك در اين مناطق مي ­باشد البته پهنه­ بندي شاخص ­هاي روانگرايي در اعماق مختلف بيان مي­دارد كه خطرات روانگرايي غالباً در عمق 0 تا 6 متري ديده شده است.