شماره ركورد كنفرانس :
5264
عنوان مقاله :
بررسي زمين شناسي، كاني شناسي و دگرساني كانسار موليبدن- مس پورفيري شله بران ( شمال شرق اهر، آذربايجان شرقي)
پديدآورندگان :
كاظمي راد منصور kasrakazemirad@gmail.com دانشجوي دكترا، گروه زمين­ شناسي، دانشكده علوم طبيعي، دانشگاه تبريز، تبريز، ايران , علوي سيد غفور ghafour_alavi@tabrizu.ac.ir استاديار، گروه زمين­ شناسي، دانشكده علوم طبيعي، دانشگاه تبريز، تبريز، ايران , حسين زاده محمد رضا g_hosseinzadeh@tabrizu.ac.ir استاد، گروه زمين­شناسي، دانشكده علوم طبيعي، دانشگاه تبريز، تبريز، ايران , مويد محسن moayyed@tabrizu.ac.ir استاد، گروه زمين­شناسي، دانشكده علوم طبيعي، دانشگاه تبريز، تبريز، ايران
تعداد صفحه :
12
كليدواژه :
كمربند فلززايي اهر- ارسباران , شله­بران , دگرساني , كاني­ سازي درونزاد , رگه- رگچه.
سال انتشار :
1402
عنوان كنفرانس :
چهارمين كنفرانس ملي داده‌كاوي در علوم زمين
زبان مدرك :
فارسي
چكيده فارسي :
كانسار موليبدن- مس شله­ بران در استان آذربايجان شرقي و در شمال­ شرق اهر و در كمربند فلززايي اهر- ارسباران واقع شده است. قديمي­ ترين سنگ ­هاي منطقه، واحدهاي آندزيتي- داسيتي به سن پالئوسن- ائوسن مي­ باشند كه توده­ هاي نفوذي نيمه عميق (اليگوسن) به درون آنها نفوذ كرده ­اند. تركيب توده ­هاي نفوذي از گرانيت پورفيري، توناليت پورفيري تا ميكرو ديوريت در تغيير بوده و در نمودارهاي سنگ‌شناسي در گستره گرانيت- گرانوديوريت، ديوريت (گابرو- ديوريت) قرار مي­ گيرند. كاني­ هاي اصلي آنها شامل پلاژيوكلاز، پتاسيم فلدسپار، كوارتز، بيوتيت و هورنبلند بوده و به صورت فرعي كلينوپيروكسن، آپاتيت، اسفن و زيركن در آنها ديده مي‌شود. بافت غالب اين سنگ­ ها گرانولار پورفيري تا پورفيروئيد است و بافت پورفيريك با خميره ريز بلور نيز در آنها ديده مي­ شود. اين سنگ ­ها ميزبان پهنه­ هاي دگرساني پتاسيك، فيليك، پروپيليتيك و آرژيليك درون­ زاد هستند كه كاني­ سازي اغلب با پهنه ­هاي دگرساني پتاسيك و فيليك همراه است. در اين سنگ ­ها، كاني­ سازي درون ­زاد غالب بوده و بيشتر بصورت انتشاري و رگه- رگچه ­اي (كالكوپيريت، موليبدنيت، پيريت و مگنتيت) رخ داده است. اين كاني­ سازي توسط انباشته­ هاي برون­ زاد هماتيت، گوتيت، مالاكيت و آزوريت در بخش سطحي كانسار پوشيده شده است.
كشور :
ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت