تهيه و بهينه‌سازي ميكروكپسول‌هاي پلي‌لاكتيك-كو-گليكوليك اسيد براي رهايش كنترل شده داروهاي آبدوست

Preparation and optimization of PLGA microcapsules for controlled release of hydrophilic drugs

امروزه تمايل به استفاده از سامانه‌هاي دارورساني با رهايش كنترل ‌شده وجود دارد. پليمرهاي زيست‌تخريب‌پذير توانايي تشكيل ميكروذراتي را دارند كه توسط حبس كردن دارو و رهايش كنترل شده آن، موجب اثربخشي بهتر شوند. ازاين‌رو پليمر پلي‌لاكتيك-كو-گليكوليك‌اسيد (PLGA) به‌‌ عنوان پليمر زيست‌تخريب‌پذير و زيست‌سازگار انتخاب و سپس ميكروكپسول‌هاي PLGA حاوي رنگ اسيدي بنفش54 به ‌عنوان مدل داروهاي آبدوست توسط روش امولسيون دوگانه - تبخير حلال تهيه شد و عوامل مؤثر بر فرايند و خواص نهايي ميكروكپسول‌هاي تهيه شده بررسي شد. نتايج حاصل از بررسي مورفولوژي و اندازه ذرات توسط آزمون SEM نشان داد كه مورفولوژي سطح ميكروكپسول‌هاي تشكيل شده از پليمر PLGA(75:25) صاف و كروي و (PLGA(50:50 كروي و متخلخل بود. همچنين افزايش غلظت پليمر PLGA و افزايش حجم فاز آبي پيوسته هنگام تشكيل ميكروكپسول‌ها، به ترتيب منجر به افزايش و كاهش متوسط اندازه ذرات شد. ميزان بارگذاري رنگ در نمونه‌ بهينه، %4/4 و رهايش آن به ‌صورت كنترل شده تا 14 روز انجام شد.

Nowadays, there is a tendency to use controlled release drug delivery systems. Biodegradable polymers have the ability to form microparticles that can bring about better efficacy by entrapping the drug and releasing it in a controlled manner. Therefore, polylactic acid-co-glycolic acid (PLGA) polymer was selected. PLGA microcapsules containing the purple acidic dye 54 as a model of hydrophilic drugs were prepared by a double emulsion-solvent evaporation method. The factors affecting the process and the final properties of the fabricated microcapsules were investigated. The results of the study of the morphology and size of the particles by SEM showed that the surface morphology of the microcapsules of PLGA (25:75) was smooth and spherical, and PLGA (50:50) was spherical and porous. Also, increasing the concentration of the PLGA polymer and increasing the volume of the continuous aqueous phase during the formation of the microcapsules resulted in an increase and decrease in the average particle size, respectively. The amount of dye loading in the optimal sample was 4.4%, and the dye was released in a controlled manner for 14 days.