آموزش فناوري در اقتصاد دانش بنيان

در اقتصاد دانش‌بنيان، رقابت بازار اصولاً بر اساس «ميزان نوآوري و خلاقيت فناورانه» در ارائه خدمات يا كالاها شكل مي‌گيرد و توليد، ارزش‌‌آفريني و رشد‌ اقتصادي، متكي بر «سرمايه انساني» است و نه «سرمايه مادي» يا «كار يدي» و «توليد انبوه» كه در اقتصاد سنتي و صنعتي، مبنا تلقي مي‌شد. ضمن اينكه سرمايه انساني، وابسته به ارتقاي اطلاعات و توسعه فناوري‌هاي ديجيتال و نيز آموزش‌هاي جامع علمي و فناورانه «سطح بالا» مبتني بر تفكر انتقادي، نوآوري، كار تيمي، و ... است. مسئله اصلي اين مقاله اين است كه در اقتصاد دانش‌بنيان، مؤلفه‌هاي آموزش فناوري چيست؟ در اين راستا، ابتدا به طرح و بررسي مشكلات رويكرد سنتي به آموزش فناوري پرداخته مي‌شود و سپس مفهوم محوري در رويكرد جديد به آموزش فناوري، يعني «سواد فناورانه» و نيز مؤلفه‌هاي آن مطرح مي‌شود.

*