شيوه‌ي كارآفرين بار آوردن دانش‌آموزان از طريق برنامه درسي

جايگاه ، ضرورت و اهميت كارآفريني در رشد و توسعه كشورها بر كسي پوشيده نيست، بر اين اساس جوامع مختلف با مهيا ساختن زيرساخت‌هاي كارآفريني از نظام‌هاي آموزشي خود انتظار دارند تا سازوكارهاي مناسب را براي تربيت افراد كارآفرين اتخاذ نمايند. يكي از مهم‌ترين شيوه‌هاي پاسخ گويي نظام‌هاي آموزشي، اتخاذ رويكرد برنامه درسي مناسب و طراحي و توليد برنامه‌هاي درسي مولد است. لذا اين پژوهش در صدد است تا با استفاده از روش توصيفي-تحليلي شيوه­ي كارآفرين بار آوردن فراگيران از طريق برنامه درسي را مورد واكاوي قرار دهد. برنامه درسي كارآفرين، مهارت‌هاي ارتباطي، عالي ذهني، مديريتي، مسئله گشايي را پرورش مي­دهد و ضمن بالندگي فردي، پذيرش مسئوليت اجتماعي و انجام كار تيمي را ترغيب مي‌نمايد. همچنين اين نوع برنامه­درسي موجب پرورش صفاتي چون خلاقيت، روحيه تلاش و پشتكار، خود ارزشيابي، رهبري، مديريت زمان، آينده‌نگري مي‌شود. برنامه درسي كارآفرينانه موجب غني‌سازي تجارب يادگيري فراگيران، افرايش توان خود محوري، خود راهبري و خود هدايتي دانش‌آموزان مي­شود. هم چنين كارآفريني مي‌تواند از طريق برنامه درسي صريح و پنهان و در قالب دروس مختلف ايجاد و تقويت شود. از طريق دروس مختلف مي‌توان مهارت‌هاي روان‌شناختي، جامعه‌شناختي، فني و عملي و ارتباطي لازم براي كارآفريني پرورش داد. براين اساس در اين مقاله ضمن توجه به مسائل مطرح‌شده شيوه‌ي كارآفرين بار آوردن فراگيران از طريق برنامه درسي با تأكيد بر عناصر آن شامل اهداف، محتوا، روش، فراگير و شيوه‌هاي ارزشيابي مورد بحث و بررسي قرار مي‌گيرد.