رسالت آموزش عالي در تحول اقتصادي شركت هاي دانش بنيان

در نظم نوين اقتصاد جهاني كه از اوايل قرن 12ام شكل گرفته است، اقتصادهاي ملي بر اساس سطح پيشرفت و عامل رقابت پذيري در عرصه جهاني، در سه گروه دسته بندي مي شوند كه به ترتيب عبارتند از: اقتصادهاي منبع محور، اقتصادهاي كارايي محور و اقتصادهاي نوآوري محور. اقتصاد ايران يك اقتصاد منبع محور بوده و در حال تبديل شدن به يك اقتصاد كارايي محوراست. شرط لازم براي حركت در مسير پيشرفت و تبديل شدن به يك اقتصاد نوآوري محور، توليد و بكارگيري كارا و اثربخش دانش و تبديل شدن به يك اقتصاد دانش بنيان است. آموزش عالي در كشورهاي پيشرفته نقش كليدي در توليد و بكارگيري دانش و هدايت نظام اقتصادي در مسير توسعه مبتني بر دانش و تبديل شدن به اقتصاد نوآوري داشته است. تحليل نقش آموزش عالي در توسعه مبتني بر دانش و دستيابي به اقتصاد دانش بنيان با استفاده از فرا تحليل كيفي ادبيات بين المللي، بررسي پتانسيل ها، محدوديت ها، موانع و ضعف هاي آموزش عالي ايران براي كمك به تحقق اقتصاد دانش بنيان در ايران از طريق داده ها و نتايج مطالعات داخلي و پيشنهاد اصلاحات مورد نياز در آموزش عالي ايران براي تحقق اقتصاد دانش بنيان در ايران با تركيب نتايج از اهداف اين مقاله خواهد بود.