واكاوي مولفه هاي حكمي معماري(نمونه موردي شهر ايلام)

Analyzing the legal components of architecture (case example of Ilam city)

معماري ايراني از دير باز نماد فرهنگ و حكمت بوده است. معماران قديم به واسطه تعهد و پيوند قلبي كه با طبيعت خود داشته اند در پي پاسخ به چندين نياز به واسطه خلق يك فضا بوده اند؛ كه اين امر ناشي از حكمت ذاتي معماران سنتي ايران است. تنها دانشي كه مي تواند هنر معماري ايراني را درك كند و آن را بيان كند حكمت است. از جمله اشارات حكمي در معماري ايلام، احداث گودال باغچه براي رسيدن به آسايش حرارتي، استفاده از خاك برداشت شده براي تامين خشت مصروفه، رسيدن به آب قنات براي مصرف خانواده، توانايي پرورش درخت نارنج در اقليم ايلام، (پرورش درخت نارنج در ايلام تنها در گودال باغچه ميسر است) مي باشد. معمار سنتي تمام نيازهاي ابعاد وجودي انسان را پاسخ ميداده نه صرفا ابعاد كمي و نيازهاي نفس حيواني و حوائج مادي و غريزي او را؛ مولفه هاي حكمي كه شناخت آن ها نياز به واكاوي و تشريح شيوا دارد. با شناخت اين مولفه ها مي توان حلقه گمشده معماري سنتي و مدرن ايراني را يافت و در پي آن معماري با مسماي مدرن ايراني را خلق كرد. معضلي كه اكنون گريبانگير معماري مدرن ايران است، عدم اصالت و تناسب با گذشته و حال كاربران ايراني و صرفا تقليدي ناموفق از معماري مدرن. با انجام اين پژوهش سعي در شناخت و تبيين اين مولفه ها از ديد انسان مدرن و استفاده از آن ها با توجه به نياز روز انسان، ارتقا و كيفيت بخشيدن به معماري و زندگي بشر. روش انجام اين پژوهش توصيفي-تحليلي با رجوع به منابع مكتوب كتابخانه اي و پژوهش هاي صورت گرفته در اين زمينه مي-باشد. با تحليل مولفه هاي كيفيت ساز معماري ايلام اين نتيجه حاصل مي شود كه با توجه به تعريف حكمت، معماران ايلامي به نوبه خود حكيم بوده اند و آثار حكيمانه در خور نياز انسان آن زمان خلق كرده اند.