شهرهاي ابتكاري هوشمند: تاثير سياست هاي شهر هوشمند بر نوآوري شهري

Innovative smart cities: the impact of smart city policies on urban innovation

تدابير(سياست) شهر هوشمند توجه و بودجه مناسبي را در طول چندين سال اخير به سمت خود كشيده است. درحالي‌كه روزگار به نظر مي‌رسد اكنون به اين نتيجه رسيده است كه چنين تدابيري تأثير مثبتي بر رشد اقتصاد شهري دارد، اما هنگام توجه به ريشه‌هاي اين تأثير اين تصور بسيار مبهم به نظر مي‌رسد. در اين مقاله ما به تأثير نوآوري شهري سياست‌هاي شهر هوشمند توجه مي‌كنيم. در حقيقت، پروژه‌هاي معمول شهر هوشمند، نه‌فقط شامل مشاركت شركت‌هاي چندمليتي بزرگ، همراه با سازمان‌هاي دولتي محلي هست بلكه شركت‌هاي محلي نيز معمولاً باهدف تبديل راه‌حل‌هاي فني عمومي براي نيازهاي محلي، مشاركت دارند. مجموعه اطلاعات جديد جمع‌آوري‌شده براي اين تجزيه‌وتحليل‌ها شامل اطلاعاتي در مورد ويژگي‌هاي شهر هوشمند براي 309 منطقه شهري اروپايي، شدت سياست شهر هوشمند، و خروجي نوآوري شهري است. مورد آخر (خروجي نوآوري شهري) با محاسبه كل درخواست‌هاي ثبت اختراع بين سال‌هاي 2008 تا 2013 به اداره ثبت اختراعات اروپا نتيجه مي‌شود. شمار اختراعات ثبت‌شده همچنين شامل كلاس‌هاي فني محدودتر، يعني فناوري پيشرفته، فناوري اطلاعات و ارتباطات، و برنامه‌هاي كاربردي اختراعي فناوري‌هاي شهر هوشمند ويژه هستند. برآوردهاي Propensity Score Matching اشاره مي‌كند كه شهرهايي كه در سياست‌هاي شهر هوشمند بالاتر حد متوسط اتحاديه اروپا استفاده مي‌شوند، تمايل خيلي بيشتري به ثبت شدن دارند. اين تأثير براي اختراعات ثبت‌شده با فنّاوري پيشرفته بيشتر است، درحالي‌كه براي كلاس‌هاي فني تعريف‌شده محدودتر كاهش مي‌يابد. اين نتيجه‌گيري آخري به اثرات فني احتمالي به‌واسطه فناوري‌هايي كه به‌طور مستقيم در سياست‌هاي شهر هوشمند دخيل هستند، اشاره مي‌كند