شماره ركورد كنفرانس :
5268
عنوان مقاله :
سابقه پرداختن به بافتهاي تاريخي فرسوده در ساختار تشكيلاتي وزارت راه و شهرسازي
عنوان به زبان ديگر :
The history of dealing with worn-out historical contexts in the organizational structure of the Ministry of Roads and Urban Development
پديدآورندگان :
عسگرپور نسترن nastaranasgharpoor@gmail.com دانشگاه اروميه , اباذري فاطمه fatemehabazari@gmail.com دانشگاه اروميه
كليدواژه :
بافت تاريخي , فرسوده , ساختارتشكيلاتي , وزارت راه و شهرسازي
عنوان كنفرانس :
يازدهمين كنفرانس ملي مهندسي عمران، معماري و توسعه شهري پايدار ايران
چكيده فارسي :
فرسودگي واقعيتي است كه تاكنون بيشتر شهرهاي با سابقه و تاريخي ايران، تحت تأثير آن قرار گرفتـه انـد. گسترش فضايي بي رويه و بدون برنامه شهرهاي بزرگ و متوسط كشور در چند دهه گذشته، باعث شكل گيري بافتهاي جديد شهري در مجاورت شهرها و جابجايي ساكنان و كاربريهاي شهري به نواحي جديد گرديده است. در نتيجه اين جابجايي، به تدريج بافتهاي قديمي شهرها كاركرد و حيات اجتماعي- اقتصادي خود را از دست داده‌اند و اين بافت‌ها با از دست دادن حيات شهري خود، به سمت ركود و فرسودگي گرايش پيدا كرده‌اند. مشكلات عديده اي كه فرسودگي بافـت در ابعاد مختلف براي مديريت شهري و مسوولان پيش آورده، ابتدا از نظر فرسودگي كالبدي و نارسايي ابتدايي ترين زيرساخت هاي شهري ناشي مي‌شود. در پي آن، جابجايي جمعيت و جايگزين شدن جمعيت مهاجر و ناهمگن، و به طور كلي جايگزين شدن اقشار نازل اجتماعي در اين محله‌ها كه گسترش ناهنجاري هاي مختلفي از قبيل ناهنجاري هاي اجتماعي، مشكلات فرهنگي و گاه مشكلات سياسي، از پيامدهاي عمده اي هستند كه همگي در فرسودگي و ناكارآمدي بافت هاي فرسوده شهري ريشه دارنددامنه فرسودگي برخي از اين محله‌ها به گونه اي است كه با وقوع يك زلزله متوسط، وقوع فاجعه دور از انتظار نيست. بافت هاي فرسوده نوعي بيماري در ساختار مناطق شهري محسوب مي شوند و عوامل زيادي در آنها دخيل اند كه از آن ميان مي توان به عدم پيروي از يك برنامه منسجم، عوامل كالبدي، عملكردي، زيست محيطي، اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و غيره اشاره كرد. تاثير مخرب هر يك از عوامل فوق سبب كاهش ارزش هاي كمي و كيفي محيط زيست در محدوده هايي از شهر مي گردد و با نزول ارزشهاي سكونتي- عملكردي در اين قبيل محدوده ها، امر بهسازي و نوسازي متوقف مي گردد و فرسودگي و ناكارآمدي بر آنها مستولي مي گردد. بدين ترتيب بافت هاي فرسوده و ناكارآمد شهري بازتابي از تاثير عوامل مخرب مي باشند كه براي برخي از ساكنان غير قابل سكونت و باعث گريز آنان از اين مناطق مي گردد. بافت هاي فرسوده اگر چه به خودي خود به عنوان يك معضل شهري مطرح مي‌شوند، اما در حقيقت پتانسيل بالقوه اي مي‌باشند كه مي‌توان با شناسايي، برنامه‌ريزي و اجراي دقيق به يك فرصت خوب تبديل شود
