بررسي تحولات تكنولوژي بر روند شكل گيري معماري روستاي پلنگان

Investigating the evolution of technology on the process of formation of Pelangan village architecture

معماري بومي داراي ويژگي هاي منحصر به فردي است كه علاوه بر توجه به مسائل زيبايي و حفظ محيط زيست، بايد پاسخ گوي نياز هاي اقليمي هم باشد اصول به كار رفته در معماري، بسياري از علوم معماري پايدار را در خود دارد. معماري بومي در سكونتگاه هاي مناطق كوهستاني غرب ايران بويژه روستاي پلكاني پالنگان كه در آن به دنبال هماهنگي هرچه بيشتر با طبيعت است و به نوعي تبادل، تعادل و پايداري بين انسان، طبيعت و معماري بوده كه به موجب آن كمترين دست اندازي به طبيعت شده است. معماري روستايي ايران به لحاظ ماهيت كاركردي و پاسخگويي به نيازهاي انساني فعاليت هاي مردمي، عناصر توليدي و محيط زيست، مجموعه اي همگن و متشكل با هويت كالبدي خاص را تشكيل مي دهد. طي چند دهه اخير، روستا‌هاي ايران، تحت تأثير تغييرات اجتماعي، از لحاظ زيستي و فرهنگي، دچاردگرگوني فزاينده‌اي شده اند. در دوره پيش از مدرن كه مربوط به حدود نيم قرن پيش است، روستا همواره الگوي توليد بوده و به عنوان بنيان شهر، از اهميت اقتصادي و اجتماعي زيادي برخوردار بوده است. اما پس از گسترش مدرنيسم و با توسعه امكانات و خدمات رفاهي در روستا تغييراتي نيز در شيوه يا سبك زندگي روستايي پديد آمد كه ساختار و شكل خانه نيزمتناسب با آن دستخوش تغيير و تحول شد. حال اين پژوهش با استفاده ازروش توصيفي تحليلي همچنين بهره گيري از منابع كتابخانه اي و تحقيقات ميداني به بررسي بررسي تحولات تكنولوژي بر روند شكل گيري معماري منطقه ي اورامان علي الخصوص روستاي تاريخي پالنگان پرداخته است.