اخلاق‌مداري در طلاق و حفظ شخصيت زن در آيينه قرآن

طلاق به معناي پايان قانوني ازدواج و جدا شدن همسران از يكديگر است و در پي آن، حقوق و تكاليف متقابلي كه بين زوجين در هنگام ازدواج وجود داشته از ميان مي‌رود. طلاق معمولاً وقتي اتفاق مي‌افتد كه استحكام رابطه زناشويي از بين مي‌رود و ميان زوجين ناسازگاري و تنش وجود دارد. از ديدگاه اسلام، اختلافات خانوادگي بايد با صبر و متانت برطرف شود و طلاق به‌عنوان آخرين راه‌حل است. اسلام طلاق را نمي‌پسندد و آن را مكروه مي‌داند و فقط در موارد سخت و اضطرار جايز مي‌شمرد. در كتاب ديني ما نيز امر شده است كه در اين ارتباط، بايد شخصيت و حرمت زن حفظ شود و آيات متعدد قرآن تأكيد دارد كه نحوه تعامل شوهر با همسر خويش بايد براساس عرف پسنديده بين مسلمانان باشد و حتي در طلاق نيز بايد اين كار به گونه‌اي پسنديده صورت پذيرد و تنها نبايد به ظاهر احكام ديني عمل كرد و روح آن را ناديده گرفت. آيات قرآن احكام اخلاقي متعددي را در زمينه طلاق تشريع كرده است كه با كار بست آنها در جامعه كنوني بسياري از مشكلات بانوان به ويژه طلاق عاطفي و خرد شدن شخصيت زن، مرتفع مي‌شود.