توانمندي زنان و مشاركت

زنان به‌عنوان نيمي از منابع انساني در تدبير فرآيند سياست‌گذاري‌ها و برنامه‌ريزي‌ها و تصميم‌گيري‌هاي ملي تأثيرگذارند. مشاركت و حضور فعال زنان در عرصه‌هاي مختلف اجتماعي، سياسي و فرهنگي وتوانمندسازي آنان براي ايفاي نقش‌هاي همه‌جانبه توسعه‌اي، حق انساني و خدادادي آنان است. هر كشوري بايد تلاش كند تا با توانمندسازي بيشتر زنان، موانع مشاركت آنها را در عرصه‌هاي گونا گون برطرف كند تا جامعه به رشد و شكوفايي بيشتر دست يابد. در اين صورت است كه بانوان مي‌توانند به وضع مطلوبشان در جامعه برسند. امروزه كه ميزان حضور زنان و نحوه ايفاي نقش آنان در عرصه‌هاي گوناگون از شاخصه‌هاي توسعه انساني محسوب مي‌شود، با افزايش رقابت در سطح جهاني، توانمندسازي ديگر يك انتخاب نيست، بلكه يك ضرورت است. البته در كنار تأكيد بر مشاركت زنان در عرصه‌هاي مختلف اجتماعي، هيچ گاه نبايد نقش مثبت و فوق‌العاده حياتي آنها در خانواده را ناديده گرفت. قوانين جامعه بايد به گونه‌اي تنظيم گردد كه مشاركت بانوان با درنظرگرفتن شخصيت حقيقي زن نيز به حد اعلاي خود برسد، درآن صورت، اين ظرفيت عظيم مي‌تواند تأييد و تقويت نظام را به دنبال آورد. توانمندي بانوان از اين لحاظ قابل تأمل است كه هم باعث بهره‌وري نظام از آنها مي‌شود و هم خود آنها به احساس رضايت مطلوبي بي‌تفاوت. شناخت روش‌ها‌ي توانمندسازي بانوان با توجه به چارچوب‌هاي جامعه اسلامي از اهداف مورد نظر اين پژوهش است و بر اين مبنا در پي يافتن پاسخ اين پرسش است كه چگونه در جامعه اسلامي‌توانمندي بانوان محقق مي‌گردد؟