بهينه سازي ميزان ترافيك در شهر آينده با استفاده از تكنولوژي هاي نوين

Optimizing the amount of traffic in the future city using new technologies

شهرهاي هوشمند از استراتژي هاي شهري براي بهبود همه جانبه زندگي روزمره و از تكنولوژي هاي سختگيرانه براي توانمندسازي شهري بهره ميبرند. توجيحات شهرهاي هوشمند (كارآمدي، آگاهي و مسئوليت پذيري، امنيت، توسعه اقتصادي، پايداري و مشاركت مدني) براي عملكرد بهتر به تكنولوژي وابسته هستند. در اين زمينه، اخيراً مفهوم شهر هوشمند به عنوان يك ابزار استراتژيك براي دربرگرفتن عوامل توليد شهري مدرن در يك چارچوب مشترك و به ويژه براي برجسته كردن اهميت فناوري مطالعات و ارتباطات (ICT) در گذشته معرفي شده است. اين مقاله به بررسي و تحليل اهميت و اثربخشي استفاده از رويكردهاي شهرسازي هوشمند در كاهش ترافيك و بهبود حمل و نقل در شهرها، به ويژه در شهرهاي توسعه يافته، ميپردازد و مفاهيم و اصول اساسي شهرسازي هوشمند و حمل و نقل هوشمند مورد بررسي قرار ميگيرند. همچنين، شاخص ها و معيارهاي بومي و ايراني براي ارزيابي و اولويت بندي رويكردهاي شهرسازي هوشمند و حمل و نقل هوشمند، به ويژه در زمينه هاي ترافيك، شهرهاي پياده و دوچرخه سواري هوشمند، شهرهاي كاربري مختلط و مديريت ترافيك هوشمند مورد بررسي قرار ميگيرند. در اين مقاله مزايا و معايب استفاده از رويكردهاي شهرسازي هوشمند و حمل و نقل هوشمند در شهرها مورد تحليل و راهكارها و پيشنهادهايي براي پياده سازي و اجراي اين رويكردها در شهرهاي توسعه يافته ارائه ميشود. نتيجه گيري اين مقاله نشان ميدهد كه هدف مقاله حاضر روشن كردن مفهوم شهر هوشمند و استفاده از اين رويكرد براي دستيابي به حمل و نقل است. لذا شهرسازي هوشمند باعث تدوين يك دستور كار استراتژيك جديد براي شهرها ميشود كه به آنها امكان مي دهد به توسعه شهري پايدار و چشم انداز شهري بهتر دست يابند. به عنوان راه حلي براي اين مشكل، مفهوم سيستم هاي حمل و نقل هوشمند و بخشي از اين مفهوم رويكرد شهر هوشمند است كه از تركيبي از اينترنت اشيا و فناوري اطلاعات و ارتباطات براي مديريت مسائل شهر تشكيل شده است را شرح داده و در نهايت با ارائه شاخص هاي ارجح به مفهوم شهري پايدار مي رسيم.