نقش مكران در روابط تجاري ايران و هند در عصر باستان

سابقه روابط سياسي، فرهنگي و تجاري بين ايران و شبه‌قاره هند به قبل از مهاجرت آرياها بازمي‌گردد. از بين اين روابط مبادلات تجاري از قدمت بيشتري برخوردار است. آثار به‌دست‌آمده در كاوش‌هاي باستان‌شناسي در هردو منطقه نشان از روابط تجاري و تبادل كالا بين شهر سوخته، سيلك با تمدن هاراپاو موهنجودارو حكايت مي‌كند. نخستين اشاره به بازرگاني ايران در اقيانوس هند توسط پالاديوس رومي قرن چهارم ميلادي صورت گرفته. نام مكران در منابع تاريخي، دريايي عمان، درياي مكران و در برخي منابع كهن اروپايي نام درياي اريتره اشاره‌شده است... مناطق بلوچستان و درياي مكران، با توجه به كشفيات باستان‌شناسي از دوران پارينه‌سنگي محل زندگي اجتماعات انساني بود. منطقه مكران از اهميت خاصي در روابط تجاري و فرهنگي برخوردار بوده است و كشتي‌هاي تجاري از اين منطقه نه‌تنها كالاهاي تجاري دو منطقه را تبادل مي‌كردند بلكه كالاهاي تجاري چين به روم را نيز مديريت و حمايت مي‌كردند. مكران تغييريافته ماهي خوران يا مهي خوران است كه گاهي به آب‌هاي جنوب ايران و پاكستان امروزي اطلاق مي‌گردد. اين مقاله به نقش و اهميت منطقه مكران در روابط تجاري ايران و شبه‌قاره هند عصر باستان مي‌پردازد. روش پژوهش تحليلي و توصيفي برمبناي منابع كتابخانه‌اي و يافته‌هاي باستان‌شناسي هست.