خلع سلاح عشاير بلوچ در دوره پهلوي

رضاشاه بعد از رسيدن به قدرت، در جهت تشكيل يك دولت مركزي قوي بر ضرورت نوسازي و اصلاحات تأكيد كرد. از مهمترين سياست هاي دولت پهلوي براي اجراي برنامه هاي نوسازي، سياست هاي عشايري بود. در اين زمان، بخش بزرگي از عشاير ايران مسلح بودند و گروه هاي نيز از دولت مركزي اطاعت نمي‌كردند و اين مسئله مانعي براي اجراي سياست هاي دولت بشمار مي رفت. در چنين وضعي، دولت پهلوي برنامه هاي براي مطيع و سركوب كردن عشاير اتخاذ كرد كه يكي از مهمترين اين برنامه ها، سياست خلع سلاح آنها بود. اين سياست در تمام نقاط ايران ازجمله بلوچستان به مرحله اجرا درآمد. بدنبال فرمان رضاشاه و مصوبه مجلس، خلع سلاح عشاير بلوچ در دستور كار قرار گرفت. در اين پژوهش، به اين سوال پاسخ داده مي شود: خلع سلاح عشاير بلوچ چگونه انجام شد؟ هدف اين نوشتار تبيين چگونگي خلع سلاح عشاير بلوچ در دوره پهلوي است كه با استفاده از منابع كتابخانه اي و اسنادي، به روش تاريخي با شيوه تحليل تاريخي و نيز بهره‌گيري از ساير منابع نگاشته شده است. يافته اين تحقيق نشان مي دهد كه روش هاي مختلفي براي خلع سلاح عشاير بلوچ انجام شد كه با توجه به نداشتن شناخت نظاميان از اوضاع بلوچستان، مشكلات جديدي را در اين منطقه ايجاد كرد.