‌نقش فناوري هاي نوين همگرا در ارتقاء امنيت وقدرت اقتصادي ج.ا.ا

پيشرفت در علم و فناوري ميان همه حوزه‌ها و بخش‌ها به‌‌طور فزاينده‌اي در حال يكپارچه شدن است. هسته اين فرآيند، در اوايل قرن 21، با همگرايي و ظهور چهار حوزه بنيادين و دگرگون‌ساز علم كه به‌ اختصار فناوري‌هاي شناختي، زيستي، اطلاعات و نانو (شزان) همگرايي ناميده مي‌شد، شكل گرفت. اين چهار حوزه بنيادين عبارتند از؛ الف) يك جزء ساختاري مبنايي كه يك سيناپس عصبي، ژن، بيت يا اتم است؛ ب) با ديگر حوزه‌ها، از طريق نظام همگرايي، در تمام مقياس‌هاي زماني و طولي و در تمام سطوح پيچيدگي، برهم‌كنش دارد؛ پ) ساختار محاسباتي مشابهي از عناصر مربوط به خود تا سامانه‌هاي درشت‌ابعاد را دارد؛ ت) از بعد مفهومي هر يك از اين چهار حوزه به‌سوي فرصت‌هاي جديدي براي پيشرفت‌هاي دانش، علم، فناوري و اقتصاد رهنمون مي شوند. هدف اين پژوهش بررسي ‌نقش فناوري هاي نوين همگرا در ارتقاء امنيت وقدرت اقتصادي است. در ادامه با استناد به اسناد بالادستي و آراي انديشمندان حوزه‌هاي مختلف، شاخص‌هاي اين عامل استخراج و با بهره گيري از پ‍ژوهش آميخته با روش توصيفي و استنباطي تجزيه وتحليل انجام گرديد. جامعه آماري اين تحقيق 40 نفر بوده است كه امر گردآوري اطلاعات انجام و ميزان اهميت وزني هر يك از مولفه ها با استفاده از رتبه‌بندي فريدمن تعيين شد. نتايج اين تحقيق مبين آن است كه بكارگيري فناوري نوين همگرا يا شزان علاوه بر ارتقاء توان پشتيباني از توليد ملي، باعث خلق خدمات و كالاهاي جديد، ارتقاء امنيت و قدرت اقتصادي شده و توليد محصولات و ظرفيت سازي صنعتي در توليد را افزايش مي دهد.