چالش هاي ياددهي – يادگيري در آموزش علوم اجتماعي

يكي از ابعاد رشد كه در نظام تعليم و تربيت مورد توجه ويژه است، رشد اجتماعي دانش آموزان مي باشد و به عنوان يكي از وظايف و رسالت هاي معلمي محسوب مي شود. اين جنبه از رشد همواره مورد تاكيد روانشناسان، جامعه شناسان و متخصصين تعليم و تربيت دنيا بوده، هست و همچنان خواهد بود. گواه اين مدعا اين است كه شما هر كتاب و يا مقاله را در حوزه روانشناسي رشد مورد مطالعه قرار دهيد، قطعا رشد اجتماعي به عنوان يكي از اهداف رشد، مورد تاكيد قرار گرفته است. همچنين اگر آثار صاحبنظران علوم اجتماعي نيز مورد بررسي قرارگيرد، توجه به رشد اجتماعي و آموزش مهارت هاي اجتماعي به عنوان يكي از اهداف مهم در ذيل مبحث تربيت اجتماعي مورد تاكيد فراوان قرار گرفته است. در نظام تعليم و تربيت نيز اين جنبه از رشد تا آنجا مهم و مورد تاكيد است كه رشد و تربيت اجتماعي يكي از مهمترين اهداف آموزش و پروش مي باشد و براي دستيابي به اين مهم از سال سوم ابتدايي درس و ساعت و كتاب مستقلي به نام مطالعات اجتماعي (تعليمات اجتماعي) و همچنين كتابهاي مطالعات اجتماعي و تفكر و سبك زندگي در دوره سه ساله متوسطه اول براي دستيابي به تربيت اجتماعي دانش آموزان اختصاص داده شده است. پس بايد گفت كه يكي از مهمترين نقش ها و ماموريت هاي اجتماعي معلم، تلاش در جهت افزايش رشد اجتماعي دانش آموزان و آموزش مهارت هاي زندگي به آنان مي باشد. اما مهمترين چالش هاي در مسير تربيت اجتماعي نسل نوعبارت است از الف) عدم هماهنگي ( و حتي تضاد ) بين آموزش هاي خانه و مدرسه. ب) كم كاري ( و حتي بي تفاوتي ) بعضي از معلمان در خصوص تربيت اجتماعي دانش آموزان.ج ) ضعف در برنامه ريزي ( و حتي نداشتن برنامه عملي و چشم انداز مشخص ) براي رشد اجتماعي و آموزش مهارت هاي زندگي براي كودكان و نوجوانان و جوانان. د) سردرگمي ( و حتي رها شدگي ) تربيت اجتماعي نسل جوان توسط نهادهاي فرهنگي مسئول. ه) نفوذ ( و حتي هجوم ) رسانه ها و شبكه هاي اجتماعي در فكر و ذهن نسل نو.از اين رو معلمان بايد واقعا به صحنه بيايند و تربيت اجتماعي دانش آموزان را بيش از پيش جدي بگيرند تا فرهنگ و هويت ايران پايدار و جاودان بماند.