شماره ركورد كنفرانس :
5275
عنوان مقاله :
چالشهاي فراروي آموزش رشته انسانشناسي در ايران و ضرورت بازانديشي آن
پديدآورندگان :
صديقي فريبا استاديار گروه مردم شناسي دانشگاه يزد
كليدواژه :
آنتروپولوژي , متاانسانشناسي , بازانديشي
عنوان كنفرانس :
چهارمين همايش ملي آموزش علوم اجتماعي
چكيده فارسي :
آنتروپولوژي كه در فضاي آكادميك ايران به نامهاي انسانشناسي و مردمشناسي ترجمه شده است از رشتههاي ديرپاي زيرشاخه علوم اجتماعي در ايران است. در سال 1315 اولين بنگاه مردمشناسي در ايران براي پاسداري از هويت ملي ايران تاسيس شد. اين رشته در مثل هر پديده ديگري در جامعه متاثر از شرايط اقتصادي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي تاريخ پر فراز و نشيبي را پشت سر گذاشته است از اين رو در مطالعه حاضر سعي دارم با رويكرد متاانسانشناسي به بررسي چالشهاي اين رشته و لزوم بازانديشي در آموزش آن بپردازم. با توجه به هدف اصلي پژوهش از روش مردمنگاري استفاده كردم. يافتهها نشان ميدهد كه شكل نگرفتن هويت رشتهاي، كژفهمي در مورد رشته انسانشناسي، عدم ارتباط ميان تجارب زيسته دانشجويان و موضوعات انسانشناسي، عدم آشنايي با روش و ميدان پژوهش در انسانشناسي و سرفصل دروس انسانشناسي مهمترين چالشهاي فراروي اين رشته هستند و بازانديشي در آن مستلزم توجه به بروزساني طرح دروس، بازبيني اساتيد در شيوه تدريس و طرح دروس، آموزش موثر و كارآمد انسانشناسي، استفاده از روشهاي آموزشي متنوع، آموزش تساهل و مداراي فرهنگي و احترام به گوناگوني فرهنگي و آموزش اخلاق علمي و اهميت اخلاقيات در ميدان انسانشناسي است.