بررسي رابطه كمال گرايي با خودكارآمدي تحصيلي و عزت نفس در دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر آمل

Investigating the relationship between perfectionism and academic self-efficacy and self-esteem in first secondary school students in Amol city

هدف اصلي اين تحقيق بررسي رابطه كمال گرايي با خودكارآمدي تحصيلي و عزت نفس در دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر آمل بود. روش از نظر هدف كاربردي و روش توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دوره متوسطه اول آمل به تعداد 4357 نفر كه با توجه به فرمول كوكران تعداد 353 نفر به صورت تصادفي ساده به عـنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه خودكارامدي جينكزومورگان (2000) با ضريب آلفاي كرونباخ 80/0؛ مقياس كمال گرايي اهواز با ضريب آلفاي كرونباخ 90/0؛ پرسشنامه عز ت نفس عمومي اسميت (1967) با ضريب آلفاي كرونباخ 88/0 استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل فرضيه ها بخاطر نرمال نبودن داده ها از ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده شد. يافته ها نشان داد كه كمال گرايي با خودكارآمدي تحصيلي (562/0= r) در سطح 1/0 درصد معنادار است و همچنين بين كمال گرايي و عزت نفس (512/0=r) معني دار مي باشد. با توجه به نتايج كه بين كمال گرايي با خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان رابطه وجود دارد، بدين معني كه افراد كمال گرا، خودكارآمدي تحصيلي بيشتري از خود نشان مي دهند.