بررسي رابطه تمايزيافتگي خود با سازگاري زناشويي دانشجويان متاهل دانشگاه آزاد بجنورد

هدف اين پژوهش، بررسي رابطه تمايزيافتگي خود با سازگاري زناشويي دانشجويان متاهل دانشگاه آزاد بجنورد مي باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر، شامل كليه دانشجويان متأهل دانشگاه آزاد بجنورد كه در سال تحصيلي 1402-1401 مشغول به تحصيل مي باشد كه 150 نفر به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي به عنوان نمونه پژوهشي انتخاب شدند.طرح كلي پژوهش حاضر از نوع همبستگي مي باشد و از پرسشنامه 1- تمايز يافتگي خود اسكورن و فريدلندر 3-مقياس سازگاري زناشويي اسپانير استفاده گرديد. براي بررسي رابطه ميان دو متغير تمايز يافتگي خود و سازگاري زناشويي از آزمون همبستگي پيرسون اسفاده گرديد. نتايج مطالعه نشان داد بين تمايز يافتگي خود با سازگاري زناشويي ارتباط ديده شد و تمايزيافتگي زوجين مي تواند پيشبيني كننده سازگاري در زندگي زناشويي باشد كه توصيه مي شود تمايز يافتگي خود و تاثيرات آن در زندگي زناشويي مورد اهميت و توجه لازم قرار گيرد و براي افزايش تمايز يافتگي خود از سوي سياست گذاران به صورت برنامه هاي خاص آموزشي و كلاس هاي مشاوره اي صورت پذيرد.