شناسايي و اولويت بندي فاكتورهاي تاثيرگذار در موفقيت آموزش الكترونيكي با رويكرد تحليل سلسله مراتبي فازي شهودي

رشد روز افزون فناوري اطلاعات مدل جديدي از آموزش را به نام آموزش الكترونيكي بنا نهاده است كه مزاياي زيادي از جمله حذف محدوديت هاي زماني و مكاني دارد. علاوه بر رشد فناوري اطلاعات، پاندمي كويد 19 نيز از مواردي بود كه اهميت اين نوع آموزش و راه اندازي آن را به مساله اي اجتناب ناپذير تبديل كرد. موفقيت در اجراي برنامه ي آموزش الكترونيكي، نياز به برنامه ريزي صحيح، طراحي، ارزيابي و پياده سازي محيط هاي يادگيري آن لاين دارد. در يك سيستم يادگيري الكترونيكي نبايد فقط به يادگيرنده توجه شود بلكه بايد همه ي عوامل تاثيرگذار را در نظر گرفت. بنابراين ضروريست معيارها و فاكتورهاي موثر در موفقيت آموزش الكترونيكي شناسايي و مورد بررسي قرار گيرند. هدف اين تحقيق شناسايي و اولويت بندي فاكتورهاي تاثيرگذار در موفقيت آموزش الكترونيكي است. به اين منظور تحقيق در دو فاز انجام شد. در فاز اول با مرور ادبيات به شناسايي فاكتورها و زير فاكتورهاي موثر پرداختيم. 6 فاكتور اصلي و 22 زير فاكتور شناسايي شدند. سپس در فاز دوم با روش تحليل سلسله مراتبي فازي شهودي به اولويت بندي اين فاكتورها از منظر دانشجويان دانشگاه پيام نور، به عنوان يكي از دانشگاه هاي با سابقه در حوزه آموزش الكترونيكي، پرداختيم. فاكتور كيفيت محتواي درسي به عنوان با اهميت ترين فاكتور و فاكتور امكان بحث و گفتگو بين دانشجويان به عنوان كم اهميت ترين فاكتور شناسايي شدند.