بررسي تخريب مكانيكي محلول پليمري جهت كاربردهاي ازدياد برداشت نفت: مطالعه آزمايشگاهي و پيش بيني با استفاده از الگوريتم‌هاي يادگيري ماشين

تزريق محلول پليمري از طريق افزايش گرانروي و كاهش نفوذپذيري فازآبي به افزايش برداشت نفت كمك مي‌كند. با اين حال، بررسي شرايط تزريق‌پذيري محلول پليمري در ناحيه دهانه چاه از اهميت بالايي در طراحي تزريق پليمر برخوردار است. اهميت اين موضوع بدان دليل است كه احتمال رخداد تخريب مكانيكي در اين ناحيه مي تواند سبب شكست زنجيرهاي پليمر و نتيجتا كاهش شديد گرانروي محلول تزريقي ‌شود. اين اتفاق زماني رخ مي‌دهد كه محلول پليمري با دبي تزريقي بالا از يك محيط متخلخل يا از درون يك فضاي خيلي كوچك مانند شيرهاي سرچاهي يا مناطق مشبك كاري چاه عبور كند كه بواسطه محدود شدن سطح مقطع عبوري جريان، زنجيرهاي پليمر به شدت كشيده شده و دچار تخريب بازگشت ناپذير مي‌شوند. بدين منظور در اين مطالعه رفتار جرياني محلول پليمري پلي آكريل آميد از طريق بررسي حركت آن در يك خط لوله با شعاع 0.079 و طول 790 سانتي‌متر مطالعه شد. همچنين تاثير دبي تزريقي بر روي تخريب مكانيكي محلول پليمر نيز برررسي شد. در نهايت، نتايج آزمايشگاهي حاصله با استفاده از مدل هاي يادگيري ماشين جهت پيش بيني تخريب مكانيكي محلول پليمري استفاده شدند. مطابق آناليزهاي انجام شده، بهترين مدل جهت پيش بيني تخريب مكانيكي، روش جنگل تصادفي با خطاي نسبي2.91 درصد مي باشد.